Badeloch was studente culturele antropologie in Amsterdam. Ze had veel belangstelling voor landen, volken en culturen en vond dat iedereen de mogelijkheid moest krijgen zich te ontwikkelen. Ze was in het bijzonder begaan met meisjes en jonge vrouwen die in ontwikkelingslanden vaak een grote achterstand hebben. Badeloch overleed in 1985 na een ziekte op 32-jarige leeftijd.

Haar familie besloot toen haar erfenis te gebruiken om kansarme maar talentvolle jongeren in ontwikkelingslanden de kans te bieden om na de basisschool verder te studeren. Dat werd in 1987 het ‘startkapitaal(tje)’ van het Badeloch Fonds. De eerste studenten die het Fonds ondersteund heeft, waren twee meisjes uit Thailand. Nu, ruim twintig jaar later, sponsort het Fonds meer dan 25 jongeren per jaar, in verschillende landen. Ondertussen werken er afgestudeerde Badeloch-studenten als econoom, verpleegster, verloskundige, leraar, arts, timmerman, naaister